Porteños, isleñas y la gente del campo

Niet alle argentijnen zijn hetzelfde. Zoals overal is onderscheid tussen de "stadjers", de eilanders (ook bij ons in het noorden bekend) en de mensen uit "de provincie". De porteños komen doorgaans niet verder dan capital federal, het centrum van

Buenos Aires. Wat overigens al ophoudt bij de de eerste wijken rond el micro centro van Buenos Aires. Sandra, mijn amiga die ik via couchsurfing op het spoor ben gekomen is een echte porteño. Als ik haar vertel dat ik naar een feestje ben geweest in de wijk floriste in een club, kijkt ze me vragend aan. Doorgaans vinden de stadjers deze wijk te ver uit centrum om uit te gaan. Zelf woont ze in de wijk Congreso, vlak bij Once, en toevallig dezelfde wijk als ik de eerste paar nachten heb doorgebracht. Ze gaat regelmatig naar een club waar ze elke woensdagavond een aftre office avond hebben. Mystique is echt een "place to be" voor de single porteños. Bij binnenkomst in de grote discotheek krijgt iedereen een bandje om met een woord, zoals "Buscame" (zoek me) wanneer je iemand van het andere geslacht treft met dezelfde tekst, dan krijg je een gratis drankje. Het is niet helemaal mijn ding, maar ik vermaak me prima. En een gratis Fernet con coca cola is altijd welkom ;). Het leuke hier is dat iedereen danst, mannen en vrouwen, de Argentijnen houden wel van een feestje en het is er ook altijd druk, ondanks dat er de volgende dag weer gewerkt moet worden.



Gelukkig kent Sandra ook andere plekken en houden we van dezelfde muziek, dit was ook het eerste aanknopingspunt voor mij om contact te leggen. Afgelopen maandag zijn we naar een soort kraakpand geweest naar de aftre bomba. La Bomba de Tiempo is een Argentijnse percussieband. Inmiddels is het een toeristische trekpleister geworden en is de entreeprijs verdrievoudigd. Volgens Sandra is het spectakel wel leuk, maar is de aftre bomba muzikaal gezien veel beter en zijn er bovendien geen toeristen. Het klinkt mij als muziek in de oren ;). Rond een uur of 10 spreken we af bij haar huis en omdat het alweer een vrije dag is dinsdag hebben we de hele nacht voor ons. Het feest valt niet tegen, er zijn drie zalen waar afwisselend gespeeld wordt door een brasilaanse percussiegroep, een band onder leiding van een Senegalese percussionist en een dj. We dansen tot in de vroege uurtjes en gaan gezamenlijk met de taxi naar haar huis.



Het afgelopen weekend was het weekend van carnaval. Iedereen had vrij tot en met dinsdag. Veel mensen vertrekken voor een weekend naar Mar del Plata. De dichtstbijzijnde plaats waar je in de zee kunt zwemmen. Ik vertrek met Sandra naar el Tigre in de Paraña delta. Het gebied bestaat uit veel riviertjes en eilandjes. Tigre is een wijk van Buenos Aires met als grootste plaats Tige. Hier is de bekende fruitmarkt (druk), het pretpark (ook druk) en een enorm casino (het lelijkste gebouw dt ik tot nu toe gezien heb). Sandra heeft voor ons een slaapplaats geregeld in een huis van een echte isleña. Flor woont al langere tijd op een van eilandjes. Vanuit de trein, slechts een anderhalf uur van het centrum, vervolgen we onze weg met de lancha, het hoofdvervoermiddel van Tigre, bij Triangolo Rojo moeten we eruit. Helaas is onze veerman ons vergeten en zijn we een stuk verder wanneer hij erachterkomt dat we ons station gepasseerd zijn. Geen nood! We kunnen gewoon overstappen. We moeten snel onze spullen pakken en midden op het water stappen we over op een andere lancha die de teruggaat. Wat onhandig stappen we van de ene op de andere boot. Als we op het juiste punt arriveren moeten we hartelijk lachen om ons avontuur als twee Urbanas (stadse meiden).



Het huis van Flor staat, net als andere huizen, op palen. In de winter staat het water vaak hoog en is het soms alleen mogelijk met een bootje ergens heen te gaan. Het huisje is klein. 2 slaapkamers, een woonkamertje, keuken en badkamer. In de ene slaapkamer kunnen Sandra en ik terecht in de andere slaapt Flor. De hond "sombre" slaapt in het portiekje bovenaande trap. We worden goed verzorgd door Flors eigen gebakken broodjes, taartjes, pizza's en salades. Alle ingredienten komen van het eiland, veel mensen verbouwen hier groenten en fruit die ze dan bijvoorbeeld op de markt in Tigre verkopen. Heerlijk even een weekend uit de stad. Als we de volgende dag het eiland overwandelen, wat veel groter is dan ik dacht, waan ik me in een paradijs. Via bruggetjes en kleine paadjes langs de riviertjes passeren we grote en kleine huizen. Sommige mensen wonen hier soms in enorm bouwvallige hutjes, andere mensen hebben hier een tweede verblijf als vakantiehuisje. Af en toe zijn het ware villa's compleet met zwembad. Wij nemen nog een duik in de rio, de stroming is sterk, dus echt zwemmen is er niet bij, maar het is heerlijk om in het water wat af te koelen.



Na een heerlijke lunch aan het water vertrekken we weer naar Capital Federal. Ditmaal nemen we een lokale route. Via een klein bootje worden we naar de overkant gebracht. Daar stappen we uit in een soort villapark, overal staan nieuwe auto's maar de huizen zien er niet echt verzorgd uit. (Volgens Fernando de vriend van Flor die met ons meereist wonen hier veel mensen die de loterij gewonnen hebben, vandaar de auto's, maar ik weet niet of die theorie klopt) Er klinkt veel Cumbia muziek uit de huizen, de volksmuziek van argentinie. Er lopen wat honden rond. En welja, voor onze ogen stapt een enorm groot varken de straat op! We bezoeken nog kort de markt in Tigre. Tegen de avond komen we aan in de stad en stappen de drukke wereld weer in. Bedankt Flor en Sandra!