La montaña ruso (achtbaan) naar Constitution
Blijf op de hoogte en volg Ineke
06 Maart 2013 | Argentinië, Colegiales
Vandaag zijn we eindelijk begonnen met de langverwachte muurschildering! Met de chef van mijn vrijwilligerswerk spreek ik af dat we elkaar om 9:30 uur ontmoeten op het plein Villa Urquiza. Het is vlakbij het hostel, slechts twee haltes met de trein en ik ben zowaar even voor de afgesproken tijd aanwezig. Ik zie nog niemand, wacht vijf minuten en besluit dan een kop koffie te drinken. Meestal is Claudio 15 à 30 minuten te laat, dus ik maak me geen zorgen. Reizen met het openbaar vervoer is hier altijd een verrassing en zelf kom ik regelmatig een uur te laat omdat de bus niet kwam, of omdat de metro gewoon te vol was. Net als ik m'n koffie besteld heb belt Claudio. Waar ben je? We gaan op een andere plek schilderen, dus ik kom je ophalen. Na ca. 20 minuten en drie telefoontjes zit ik in de auto onderweg naar de plaats waar het dan echt gaat gebeuren. We zijn de eersten en Claudio belt met de organisator, Bruno. In de auto drinken we mate (een soort thee). Het is inmiddels 10.30 als we uitstappen en de plek bekijken. Een half uur later arriveren de anderen ook. We drinken samen mate en eten een factura (een zoet broodje) als ontbijt. Ondertussen bespreken we de plannen voor de schildering op de deuren van een gesloten winkelpand. Bruno belt wat heen en weer en we drinken nog meer mate. Om een uur of twaalf komt er iemand broodjes brengen en frisdrank. Bruno is in gesprek met een man, die eruit ziet alsof ergens iets over te zeggen heeft. Dat blijkt ook zo te zijn, er is een probleem, we hebben geen toestemming van iemand (geen idee wie, eigenaar van het pand/ gemeente?) om te gaan schilderen. Bureaucratie zegt de lerares kunst van het project. We gaan naar huis en proberen het morgen nog een keer...
Het is mijn laatste week van het vrijwilligerswerk. De eerste week ging niet door, de directeuren hadden vakantie, dus hoefde ik maar drie weken te werken. De eerste maandag wordt ik ontvangen door Bruno (projectleider) en Claudio (chef). Het project Arte sin techo is een sociaal project voor dak- en thuislozen. Naast het sociale centrum, waar voornamelijk moeders en families worden opgevangen is een ruimte ingericht als werkplaats voor het repareren van spullen, een werkplaats om te schilderen en is er een groentetuin in wording. Claudio en Patricio beheren de werkplaats en op woensdagen komt Daniela kunstlessen geven. Dinsdag en vrijdag komt er een psycholoog die gesprekken voert met de dak- en thuislozen om ze te helpen hun leven op de rit te krijgen. Bruno verteld dat het project wel met kunst bezig is, maar dat de nadruk op de sociale kant ligt. Hij vraagt me wanneer ik wil komen: woensdag, vrijdag? Ik leg uit dat ik verwacht had alle dagen aan de slag te gaan en stel voor om morgen te komen. Prima, er is vanalles mogelijk, dus ik moet maar aangeven wat ik wil.
De volgende dag reis ik met de metro lijn d naar Avenida 9 de Julio, ik wordt om 9 uur verwacht dus ik vertrek om 7:45 uur. Het is het tijdstip dat iedereen aan het werk gaat, dus de metro is overvol. Na een half uur opeengepakt gestaan te hebben stap ik over op lijn c richting Constitucion. Ik ben wat huiverig, want dat is het station waarvan mijn gastfamilie zei dat ik daar vooral niet heen moest gaan. Er wonen veel junks op dit station, dus het is er niet echt veilig. In deze lijn is het iets minder druk, de metro rijdt snel en halverwege het circuit lijkt het wel een achtbaan, de metro raast met een snelheid door een linkerbocht en even later door een rechterbocht, de rem doet het gelukkig ook goed. Op Constitucion zoek ik bus 4 op, een van de te bussen die me naar mijn bestemming kan brengen. De rij voor de bus loopt tot voorbij de hoek van het station. Ook de bus is overvol, de laatste mensen staan op het trapje van de ingang, maar hij brengt me keurig naar het sociaal centrum aan het uiteinde van Puerto Madero, waar ook de vrachtwagenchauffeurs rusten. Claudio is er nog niet zegt de poortwachter, na een half uurtje arriveert hij en kunnen we aan de slag. We beginnen met het drinken van mate en om ca. 11 uur stelt hij voor in de tuin te gaan werken? Samen met Carlos, een van de vier dak en thuislozen ga ik onkruid wieden. Het heeft weinig met kunst te maken, maar het is de eerste dag, dus ik stel me flexibel op. Carlos kletst me de oren van het hoofd, maar ik versta er niets van. Na een uurtje zit het werk erop en gaan we lunchen. Claudio informeert hoe ik het vond en ik geef aan dat ik toch erg graag iets met kunst wil doen en dat ik ook wel ideeen heb. Hij legt uit dat op woensdagen de lerares kunst er is, maar morgen is een vrije dag, dus dat wordt volgende week. De donderdag bespreken we verder wat er allemaal te doen is. We stappen in Claudios auto en hij doet de moterkap open om hem te starten. Hij zet me af op Constitucion voor een ritje terug in de achtbaan.
Donderdag regent het en ik twijfel om te gaan, terecht blijkt, want er is niets te doen. Claudio verzekert me dat we volgende week gaan schilderen. Ik besluit de vrijdag over te slaan, zodat ik nog wat meer tijd heb om met m'n vrienden uit Nederland op te trekken die voor een paar dagen in Buenos Aires verblijven. Maandag wordt ik verrast met de boodschap dat we woensdag een muurschildering gaan maken. Wordt het toch nog leuk! Helaas voel ik me dinsdag grieperig en de hele week blijft het wat kwakkelen, gelukkig blijkt dat de muurschildering een weekje opschuift. Ik neem m'n rust om vandaag in m'n allerlaatste week toch nog even aan de slag te gaan...of mañana... of después mañana...
Het is mijn laatste week van het vrijwilligerswerk. De eerste week ging niet door, de directeuren hadden vakantie, dus hoefde ik maar drie weken te werken. De eerste maandag wordt ik ontvangen door Bruno (projectleider) en Claudio (chef). Het project Arte sin techo is een sociaal project voor dak- en thuislozen. Naast het sociale centrum, waar voornamelijk moeders en families worden opgevangen is een ruimte ingericht als werkplaats voor het repareren van spullen, een werkplaats om te schilderen en is er een groentetuin in wording. Claudio en Patricio beheren de werkplaats en op woensdagen komt Daniela kunstlessen geven. Dinsdag en vrijdag komt er een psycholoog die gesprekken voert met de dak- en thuislozen om ze te helpen hun leven op de rit te krijgen. Bruno verteld dat het project wel met kunst bezig is, maar dat de nadruk op de sociale kant ligt. Hij vraagt me wanneer ik wil komen: woensdag, vrijdag? Ik leg uit dat ik verwacht had alle dagen aan de slag te gaan en stel voor om morgen te komen. Prima, er is vanalles mogelijk, dus ik moet maar aangeven wat ik wil.
De volgende dag reis ik met de metro lijn d naar Avenida 9 de Julio, ik wordt om 9 uur verwacht dus ik vertrek om 7:45 uur. Het is het tijdstip dat iedereen aan het werk gaat, dus de metro is overvol. Na een half uur opeengepakt gestaan te hebben stap ik over op lijn c richting Constitucion. Ik ben wat huiverig, want dat is het station waarvan mijn gastfamilie zei dat ik daar vooral niet heen moest gaan. Er wonen veel junks op dit station, dus het is er niet echt veilig. In deze lijn is het iets minder druk, de metro rijdt snel en halverwege het circuit lijkt het wel een achtbaan, de metro raast met een snelheid door een linkerbocht en even later door een rechterbocht, de rem doet het gelukkig ook goed. Op Constitucion zoek ik bus 4 op, een van de te bussen die me naar mijn bestemming kan brengen. De rij voor de bus loopt tot voorbij de hoek van het station. Ook de bus is overvol, de laatste mensen staan op het trapje van de ingang, maar hij brengt me keurig naar het sociaal centrum aan het uiteinde van Puerto Madero, waar ook de vrachtwagenchauffeurs rusten. Claudio is er nog niet zegt de poortwachter, na een half uurtje arriveert hij en kunnen we aan de slag. We beginnen met het drinken van mate en om ca. 11 uur stelt hij voor in de tuin te gaan werken? Samen met Carlos, een van de vier dak en thuislozen ga ik onkruid wieden. Het heeft weinig met kunst te maken, maar het is de eerste dag, dus ik stel me flexibel op. Carlos kletst me de oren van het hoofd, maar ik versta er niets van. Na een uurtje zit het werk erop en gaan we lunchen. Claudio informeert hoe ik het vond en ik geef aan dat ik toch erg graag iets met kunst wil doen en dat ik ook wel ideeen heb. Hij legt uit dat op woensdagen de lerares kunst er is, maar morgen is een vrije dag, dus dat wordt volgende week. De donderdag bespreken we verder wat er allemaal te doen is. We stappen in Claudios auto en hij doet de moterkap open om hem te starten. Hij zet me af op Constitucion voor een ritje terug in de achtbaan.
Donderdag regent het en ik twijfel om te gaan, terecht blijkt, want er is niets te doen. Claudio verzekert me dat we volgende week gaan schilderen. Ik besluit de vrijdag over te slaan, zodat ik nog wat meer tijd heb om met m'n vrienden uit Nederland op te trekken die voor een paar dagen in Buenos Aires verblijven. Maandag wordt ik verrast met de boodschap dat we woensdag een muurschildering gaan maken. Wordt het toch nog leuk! Helaas voel ik me dinsdag grieperig en de hele week blijft het wat kwakkelen, gelukkig blijkt dat de muurschildering een weekje opschuift. Ik neem m'n rust om vandaag in m'n allerlaatste week toch nog even aan de slag te gaan...of mañana... of después mañana...
-
06 Maart 2013 - 22:28
Marike:
nou zeg, klinkt niet of ze je hard nodig hadden, ook suf! kom je daar helemaal voor vanuit Groningen! ;) -
06 Maart 2013 - 22:38
Sebas:
Maak je vooral niet te druk;-) -
06 Maart 2013 - 22:38
Sebas:
Maak je vooral niet te druk;-) -
06 Maart 2013 - 23:23
Pieta:
Je bent er in ieder geval niet overwerkt van geraakt...... -
06 Maart 2013 - 23:35
Jan Wouter:
lekker rustig, een beetje op je schoffel leunen:) ik hoop dat je je laatste week wat meer te doen hebt. -
07 Maart 2013 - 01:20
Ineke Broerse:
Ik vermaak me goed hoor! En ik maak me er niet druk over. Ik ben uiteindelijk heel weinig geweest en heb andere leuke dingen gedaan :) -
07 Maart 2013 - 21:56
Jan Wouter:
Gelukkig maar! Daar was ik ook al niet bang voor;) X -
08 Maart 2013 - 14:09
S_broerse@yahoo.com:
Danben je al lekker ingeburgerd daar;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
