Kunst in Cusco
Blijf op de hoogte en volg Ineke
08 November 2014 | Peru, Cuzco
Na een reis via Arequipa, La Paz en Copacabana aan het Titicaca meer, ben ik aangekomen in Cusco.
Vanaf Lima reizen we met een groep van zo’n 10 mensen. Onder leiding van muzikant Jayati maken we in de bus muziek en zingen om zo nog wat te collecteren voor de reis. Arequipa is de eerste stop, hier overnachten we in de tempel en terwijl de rest de straat op gaat opgaat om spullen te verkopen, blijf ik in de tempel om te helpen en geef macramé les. Na enkele dagen splitst de groep zich en ik trek verder naar Bolivia met een aantal mensen. Velen maken even de oversteek naar Bolivia om hun visum te verlengen. Zo ook een aantal met wie ik reis. Na een aantal uren wachten bij de grens maken we de oversteek en reizen door naar La Paz, een stad op grote hoogte, dat merk ik behoorlijk! Na twee dagen hebben we wel genoeg van de stad en besluiten de bus te nemen naar Copacabana aan het Titicaca meer, om daarna verdre te reizen naar Cusco. Het is heerlijk om even met onze blote voeten in dit immens grote meer te staan. De middag vertoeven we aan het meer en tegen de avond stappen we weer in de bus.
Maandagochtend om 5 uur staan we met onze spullen voor de tempel in Cusco. Na lang aankloppen en roepen verschijnt Maha Kala bij de deur. Hij biedt zijn excuses aan voor het wachten. Zondag is er altijd een programma in de tempel met een les over de filosofie van de Hare Krishna, met muziek en eten. En vaak is het gezellig en wordt het wat later dan normaal, waardoor het vroege opstaan er niet altijd van komt. Meestal is er in de tempel vanaf 5 uur ’s ochtends wel iemand wakker, want dan begint het programma van de dag met de eerste ceremonie. In deze tempel begint de dag doorgaans wat later, vanwege praktische omstandigheden. Er wonen twee vaste mensen in de tempel, Maha Kala en Maha Deva. Sinds 5 maanden zijn ze verhuisd naar deze plek. Hiervoor was de tempel in een heel klein huisje gevestigd en was er geen ruimte voor anderen om te overnachten. De tempel in zijn huidige vorm biedt veel meer mogelijkheden. Als we aankomen zijn er ongeveer 14 mensen. De meesten zijn aangesloten bij de Hare Krishna beweging, een aantal is via andere wegen (yoga, ayurveda) bij de tempel terechtgekomen.
Ik deel de vrouwen-ashram met 4 anderen. Twee vrouwen uit Chili, een vrouw uit Brazilie en een vrouw uit de Verenigde Staten. De rest van het gezelschap bestaat uit mannen, afkomstig uit: Mexico, Chili, Colombia, Venezuela en de Verenigde Staten. De ruimtes in de tempel zijn vrij ruim en we slapen op dunnen matrassen op de houten vloer. Ik kan het goed vinden met Krishna Prema uit Brazilie. We hebben elkaar leren kennen in de tempel in Lima. We trekken samen op. Terwijl de meeste anderen overdag bezig zijn met het bakken en verkopen van broden in de centrum van Cusco., werkt zij vanachter haar computer als journaliste en werk ik de plannen voor kunst in de tempel uit.
Het leven in deze tempel is familiair. Maha Deva is de oudste man en heeft al veel ervaring in het tempelleven. Hij houdt de boel in de gareel en verzorgd meestal de lunch, de belangrijkste maaltijd van de dag. Ook geeft hij de lessen in de ochtend en de avond. Elke dag beginnen we met de Srimat Bhagavatam en eindigen met de Bhagavat Gita. Ook bestuderen we een aantal van de verzen in Sanskriet. De verzen hebben bepaalde ritmes waardoor ze vrij gemakkelijk te onthouden zijn.
Naast het maken van kunst in de tempel verzorg ik samen met een Chileense vrouw dagelijks het ontbijt. Ik ben tot mijn eigen verbazing altijd als eerste op (om 5 uur ben ik wakker) en vind het heerlijk om me snel even koud te douchen en de dag te beginnen met yoga en meditatie. Ook heb ik de verschillende muziekinstrumenten ontdekt en wanneer ik tijd heb oefen ik op het harmonium (toetseninstrument) en de mridanga (trommel). Op zondagen, wanneer er een programma is in de tempel gaan we ook de straat op om te zingen en muziek te maken. De afgelopen keer liep ik met mridanga voorop, wat redelijk wat bekijks trekt als ‘gringa’, zoals de lokale bevolking me hier noemt.
Ter afwisseling van het wekelijkse schema is er op zaterdag ruimte voor wat ontspanning. Afgelopen weekend zijn we naar het Eco Yoga Parc Cusco in de heilig vallei geweest. Een prachtige plek om even tot rust te komen en van de natuur te genieten. We halen verse melk bij een boer even hogerop. De boer is alleen en heeft wel interesse in een Hollandse vrouw, hij laat ons zien wat hij bezit. Hoewel het een erg mooi gebied is, laat ik me niet ruilen tegen twee flessen melk. De volgende dag om 6 uur ‘s ochtends beklimmen we berg achter het landgoed. In twee uur tijd klauteren we omhoog om de ruïnes te bezichtigen. Het is een flinke klim en als Nederlandse ben ik niks gewend. Ik ben doodop als we terugkomen en heb daarna drie dagen spierpijn.
De week is omgevlogen ik heb inmiddels mijn eerste kunstwerk gerealiseerd. Vandaag is het alweer vrijdag, onder ons ook wel ‘toxic friday’ genoemd. Op vrijdag eten we namelijk pizza! Morgen wil ik aan de slag met mijn macramé, zodat ik zondag tijdens het programma mijn werk wat kan uitstallen en wellicht wat kan verkopen in de maanden dat ik hier verblijf.
Hare Krishna!
Vanaf Lima reizen we met een groep van zo’n 10 mensen. Onder leiding van muzikant Jayati maken we in de bus muziek en zingen om zo nog wat te collecteren voor de reis. Arequipa is de eerste stop, hier overnachten we in de tempel en terwijl de rest de straat op gaat opgaat om spullen te verkopen, blijf ik in de tempel om te helpen en geef macramé les. Na enkele dagen splitst de groep zich en ik trek verder naar Bolivia met een aantal mensen. Velen maken even de oversteek naar Bolivia om hun visum te verlengen. Zo ook een aantal met wie ik reis. Na een aantal uren wachten bij de grens maken we de oversteek en reizen door naar La Paz, een stad op grote hoogte, dat merk ik behoorlijk! Na twee dagen hebben we wel genoeg van de stad en besluiten de bus te nemen naar Copacabana aan het Titicaca meer, om daarna verdre te reizen naar Cusco. Het is heerlijk om even met onze blote voeten in dit immens grote meer te staan. De middag vertoeven we aan het meer en tegen de avond stappen we weer in de bus.
Maandagochtend om 5 uur staan we met onze spullen voor de tempel in Cusco. Na lang aankloppen en roepen verschijnt Maha Kala bij de deur. Hij biedt zijn excuses aan voor het wachten. Zondag is er altijd een programma in de tempel met een les over de filosofie van de Hare Krishna, met muziek en eten. En vaak is het gezellig en wordt het wat later dan normaal, waardoor het vroege opstaan er niet altijd van komt. Meestal is er in de tempel vanaf 5 uur ’s ochtends wel iemand wakker, want dan begint het programma van de dag met de eerste ceremonie. In deze tempel begint de dag doorgaans wat later, vanwege praktische omstandigheden. Er wonen twee vaste mensen in de tempel, Maha Kala en Maha Deva. Sinds 5 maanden zijn ze verhuisd naar deze plek. Hiervoor was de tempel in een heel klein huisje gevestigd en was er geen ruimte voor anderen om te overnachten. De tempel in zijn huidige vorm biedt veel meer mogelijkheden. Als we aankomen zijn er ongeveer 14 mensen. De meesten zijn aangesloten bij de Hare Krishna beweging, een aantal is via andere wegen (yoga, ayurveda) bij de tempel terechtgekomen.
Ik deel de vrouwen-ashram met 4 anderen. Twee vrouwen uit Chili, een vrouw uit Brazilie en een vrouw uit de Verenigde Staten. De rest van het gezelschap bestaat uit mannen, afkomstig uit: Mexico, Chili, Colombia, Venezuela en de Verenigde Staten. De ruimtes in de tempel zijn vrij ruim en we slapen op dunnen matrassen op de houten vloer. Ik kan het goed vinden met Krishna Prema uit Brazilie. We hebben elkaar leren kennen in de tempel in Lima. We trekken samen op. Terwijl de meeste anderen overdag bezig zijn met het bakken en verkopen van broden in de centrum van Cusco., werkt zij vanachter haar computer als journaliste en werk ik de plannen voor kunst in de tempel uit.
Het leven in deze tempel is familiair. Maha Deva is de oudste man en heeft al veel ervaring in het tempelleven. Hij houdt de boel in de gareel en verzorgd meestal de lunch, de belangrijkste maaltijd van de dag. Ook geeft hij de lessen in de ochtend en de avond. Elke dag beginnen we met de Srimat Bhagavatam en eindigen met de Bhagavat Gita. Ook bestuderen we een aantal van de verzen in Sanskriet. De verzen hebben bepaalde ritmes waardoor ze vrij gemakkelijk te onthouden zijn.
Naast het maken van kunst in de tempel verzorg ik samen met een Chileense vrouw dagelijks het ontbijt. Ik ben tot mijn eigen verbazing altijd als eerste op (om 5 uur ben ik wakker) en vind het heerlijk om me snel even koud te douchen en de dag te beginnen met yoga en meditatie. Ook heb ik de verschillende muziekinstrumenten ontdekt en wanneer ik tijd heb oefen ik op het harmonium (toetseninstrument) en de mridanga (trommel). Op zondagen, wanneer er een programma is in de tempel gaan we ook de straat op om te zingen en muziek te maken. De afgelopen keer liep ik met mridanga voorop, wat redelijk wat bekijks trekt als ‘gringa’, zoals de lokale bevolking me hier noemt.
Ter afwisseling van het wekelijkse schema is er op zaterdag ruimte voor wat ontspanning. Afgelopen weekend zijn we naar het Eco Yoga Parc Cusco in de heilig vallei geweest. Een prachtige plek om even tot rust te komen en van de natuur te genieten. We halen verse melk bij een boer even hogerop. De boer is alleen en heeft wel interesse in een Hollandse vrouw, hij laat ons zien wat hij bezit. Hoewel het een erg mooi gebied is, laat ik me niet ruilen tegen twee flessen melk. De volgende dag om 6 uur ‘s ochtends beklimmen we berg achter het landgoed. In twee uur tijd klauteren we omhoog om de ruïnes te bezichtigen. Het is een flinke klim en als Nederlandse ben ik niks gewend. Ik ben doodop als we terugkomen en heb daarna drie dagen spierpijn.
De week is omgevlogen ik heb inmiddels mijn eerste kunstwerk gerealiseerd. Vandaag is het alweer vrijdag, onder ons ook wel ‘toxic friday’ genoemd. Op vrijdag eten we namelijk pizza! Morgen wil ik aan de slag met mijn macramé, zodat ik zondag tijdens het programma mijn werk wat kan uitstallen en wellicht wat kan verkopen in de maanden dat ik hier verblijf.
Hare Krishna!
-
08 November 2014 - 01:59
Gea:
Hola Radha Kanti,
Leuk om weer wat van je te horen/lezen.
Om te lezen waar je bent en voor mezelf herinneringen terug te halen aan mijn bezoek aan die omgeving. Maar nog veel leuker om te lezen hoe jij invulling aan je leven geeft en op een totaal andere manier deze omgeving beleefd dan dat ik heb gedaan.
5uur op is misschien nog wel te doen, maar dan ook nog een koude douche, poeh. Hoog in de bergen, waar je gedurende de dag niet door de buitentemperatuur opgewarmd wordt.
Tja ik ben meer van de toxic kant vrees ik, bij mij is het alle dagen vrijdag ;-)
Daardoor des te boeiender om jou verhalen te lezen. Nieuwsgierig naar je macrame vaardigheden, zijn ze alweer verder verfijnd?
Geluk!
Gea
-
08 November 2014 - 02:11
Radha Kanti:
Het macrameen gaat gestaag. Ik probeer het bij te houden en verkoop af en toe iets in opdracht. En wat betreft het koude douchen. Het klinkt raar, maar als je er aan gewend bent dan wil je niet anders. Het maakt je lekker wakker en het maakt je lichaam warm na die tijd. Bovendien is het hier in Peru vrij luxe als je over een warme douche beschikt.
Hoe gaat het bij jullie verder? En met het huis? Dikke knuffel aan iedereen! -
08 November 2014 - 12:19
Pieta:
Lieve Ineke,
Na het skypen van gisteren is het leuk om zo snel alweer een verslag van je te lezen. En foto's! Is mooi geworden, je eerste kunstwerk. Ook naar je vorderingen in het macrameeën ben ik erg benieuwd (net als Gea, die nachtdienst had zo te zien).
Fijn dat je met kunst bezig kunt zijn . Het is iets wat je erg graag wilde en dan ook nog in zo'n boeiende omgeving. Waar wij toevallig geweest zijn jaren geleden en erg goeie herinneringen aan hebben.
Wij hadden trouwens meestal wel een warme douche gelukkig.
Heb je nog plannen om naar Machu Picchu te gaan? of staan die even op een laag pitje?
Veel plezier bij alles wat je doet!
Liefs, mama
-
08 November 2014 - 12:58
Radha Kanti:
Leuk dat iedereen zo zijn eigen herinneringen heeft bij de plek waar ik ben. En ja in hostel hebben ze wel warm water. Maar veel mensen die in Peru wonen, hier en in Lima zijn niet zo rijk en hebben geen warm water is huis. Maar het is ook een gewoonte, ik vind het nu heerlijk om zo de dag te beginnen.
Ik ben wel van plan om Machu Picchu te bezoeken. Dat lijkt me erg mooi.
Liefs! -
10 November 2014 - 16:04
Anne Post:
is Radha Kanti jouw nieuwe naam, die had ik nog niet gehoord.
Klinkt mooi, kun je me ook vertellen wat het betekent?
het lijkt me ook wel leuk om nu een plek te hebben waar je enige tijd blijft. Ik ben erg benbieuwd naar de kunstwerken die je maakt voor de tempel. Kun je me daar t.z.t. ook foto's van laten zien.
Veel goeds in je neiuwe omgeving.
liefs Anne
-
13 November 2014 - 02:59
Radha Kanti:
Ik ben druk bezig met het opzetten van workshops, heb flyers gemaakt en ga gaandeweg meer kunst maken. Zodra ik foto's heb zet ik die online!
Wat mijn naam, Radha Kanti devi dasi betekent? Radha is de naam van Radharani, de vrouwelijke helft van Krishna en Kanti betekent: betoverend. Devi dasi betekent: dienares. De betoverende dienares van Radharani.
Liefs Radha Kanti dd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
